Jaskra to przewlekła choroba oczu, która uszkadza nerw wzrokowy, często prowadząc do stopniowej utraty wzroku, a w skrajnych przypadkach do ślepoty. Najczęściej wiąże się z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym (ciśnieniem w oku), choć nie zawsze jest to regułą.

Istnieją różne typy jaskry, z których najczęstsze to:

• Jaskra pierwotna otwartego kąta – najczęstsza forma, rozwija się powoli i bezobjawowo przez długi czas, dlatego często nazywana jest „cichym złodziejem wzroku”.
• Jaskra zamkniętego kąta – występuje rzadziej, ale jest bardziej bolesna i objawia się gwałtownie, mogąc prowadzić do nagłej utraty wzroku.
• Jaskra wrodzona – pojawia się już u noworodków i jest wynikiem nieprawidłowego rozwoju struktur oka.
• Jaskra wtórna – rozwija się jako efekt innych schorzeń lub urazów.

Objawy jaskry mogą obejmować:

• stopniowe zawężanie pola widzenia (zwłaszcza w przypadku jaskry otwartego kąta),
• bóle głowy,
• widzenie tęczowych halo (aureoli) wokół świateł,
• nagłe pogorszenie ostrości widzenia.

Jaskra jest schorzeniem, które wymaga szybkiej diagnozy i leczenia, aby zapobiec postępującemu uszkodzeniu nerwu wzrokowego. Leczenie może obejmować krople do oczu obniżające ciśnienie, leki doustne, a także zabiegi laserowe lub operacyjne.